Не така як всі

Świat próbuje uczyć, jak „trzeba”: bądź poważniejszy, umiarkuj marzenia, nie wyróżniaj się z szeregu. Ale komu w ogóle chce się być linijką w cudzym statucie? Tutaj wszystko jest na odwrót – trochę bezczelnie, hojnie oświetlone i z dozą autoironii. To hymn dla tych, którzy malują szarość, podczas gdy inni spierają się, jaka powinna być. Taniec wolności w trampkach i cekinach, gdzie dziewczyńska siła brzmi nie jak hasło, ale jak oddech. Bo bycie „innym niż wszyscy” to nie bunt, tylko po prostu sposób na prawdziwe życie, kiedy własna oś obraca cały świat.