Amor bendito

Gorąca noc, ta, w której wszystko wydaje się możliwe – i miłość, i głupota, i drobne przestępstwo przeciwko zdrowemu rozsądkowi. Pod oknami rozbrzmiewa głos, lekko zachrypnięty ze zmęczenia i pożądania, a powietrze jest gęste jak syrop – czuć w nim flirt, złość i niewypowiedziane „zostań”. Tutaj uczucia nie noszą bieli, przychodzą z basami, dymem papierosowym i krótkimi wiadomościami, na które lepiej nie odpowiadać.

Miłość zamienia się w grę – kto pierwszy schowa się za brawurą, kto dłużej wytrzyma. Ale pod całym tym pancerzem wciąż pulsuje to samo: niemożność nieodczuwania. Nawet jeśli łatwiej nazwać to „sprawą nocy”, niż przyznać, że w środku wciąż płonie.