Büyük İnsan

Miłość to oczywiście nie śmieć – nie można jej tak po prostu wyrzucić do pierwszej lepszej skrzynki. Ale czasami bardzo się chce: zebrać wszystkie te drżące uczucia, zapakować do pudełka„nie dzwoń – nie tęsknię” i wysłać ekspresem donikąd. W piosence jest właśnie ten stan: kiedy serce już prawie przekonało się, że to przeszłość, ale pamięć wciąż budzi się przy każdym znajomym dźwięku.

Słowa jakby krążą w kółko, jak stary odtwarzacz, który utknął w miejscu, gdzie„kocham” i„boli” brzmią tak samo. A jednak w tej powtórce jest coś ludzkiego – cicha nadzieja, że jeśli wypowiedzimy to do końca, będzie łatwiej. A może nie. Ale brzmi to pięknie.