Pupus

Jest taka szczególna kategoria bólu – cicha, bez skandali i scen, kiedy serce wciąż jest na swoim miejscu, ale brzmi jak stara płyta. Wydaje się, że żyjesz, oddychasz, chodzisz do pracy, uśmiechasz się do sąsiadów, ale w środku czujesz, jakby ktoś wyrwał stronę, na której była historia„nas”. Tam, gdzie wcześniej było ciepło, teraz panuje lodowata cisza. A jednak pozostaje uparta nadzieja: może kiedyś ten lód się poruszy, może zrobi się ciepło, choćby na kilka sekund. Po prostu po to, żeby się upewnić, że uczucia nie były na próżno tak prawdziwe.