Aku Dah Lupa

Czasami wolność nie przychodzi z fanfarami, ale z lekkim rytmem i cichym„no cóż”. Było to bolesne, ale minęło – jak siniak, który najpierw boli, potem blednie, a potem nawet nie pamiętasz, gdzie dokładnie się uderzyłeś. W tej piosence jest to uczucie, kiedy nagle zdajesz sobie sprawę, że nie czekasz już na wiadomości, nie przeglądasz starych zdjęć i nie wspominasz głosu. Po prostu żyjesz.

Jakbyś wypuściła powietrze po długim nurkowaniu – płuca wypełniają się powietrzem, ramiona się prostują, a w głowie robi się niesamowicie cicho. I ta cisza nie jest pusta, ale czysta, jak pokój po generalnym sprzątaniu. Wszystko stare zostało wyniesione, wszystko swoje jest na swoim miejscu. I niech tam, w przeszłości, była cała drama – teraz odgrywa ona rolę tylko we wspomnieniach. Na scenie pozostała jedna bohaterka – i ma ona premierę nowego życia.