Aku Yang Jatuh Cinta

Jakby ktoś znowu próbował zapukać do zamkniętych drzwi – delikatnie, cierpliwie, ale już z drżeniem w palcach. Tam w środku jest człowiek, który nie ma na to czasu. A na zewnątrz – ten, który wciąż ma nadzieję, że pewnego dnia go usłyszą. Piosenka brzmi jak przedłużony wydech: nie dramat, nie histeria, ale ciche wyznanie, powtarzane po raz setny, po prostu po to, by zupełnie nie zniknąć. Muzyka przelewa się między smutkiem a ciepłem, jak światło lampy na mokrym szkle. Żadnych wielkich namiętności, tylko proste ludzkie uczucie – kiedy miłość jest nieodwzajemniona, ale przez to nie staje się mniejsza. I gdzieś między słowami przemyka uśmiech: jakby mówił: no pewnie, znowu się zakochałem w niewłaściwej osobie... ale za to na serio.