人生やり直し

Każdy wers jest jak notatka na marginesie życia: trochę złości, trochę dumy i uparta wiara, że wszystko dopiero się zaczyna. Nie ma tu żadnego pozoru – tylko ludzie, którzy przeszli przez szarość i nie stracili smaku do działania. Kiedyś wyśmiewano ich za marzenia, teraz zapraszają ich do występów, a miasta mijają jak dekoracje – Kumamoto, Fukuoka, a nawet cała mapa świata, jeśli beat trzyma oddech.

Ale za hałasem i sławą słychać coś innego – nawyk życia na maksa, nie dla pieniędzy czy lajków, ale po to, aby każde słowo było prawdziwe. To o tych, którzy nie czekają, aż lody się roztopią, ale sami robią krok. O zmęczeniu, które zamienia się w paliwo. O dniach, kiedy wszystko jest„だりぃ”, ale wystarczy, że zabrzmi wers – i znów pojawia się słońce, nawet przez dym i autotune.