Plan B

Pachnie asfaltem po deszczu, spalinami i drogą bez biletu powrotnego. Świat huczy silnikami, dronami i rozmowami telefonicznymi, ale gdzieś pod tym całym hałasem kryje się poczucie, że upadek może być po prostu innym sposobem na wzbicie się w powietrze. Nie ma tu planu B, ale jest pewność, że nawet z samego dna można zrobić pas startowy. Między neonami, butelkami i wiadomościami, na które nikt już nie czeka z odpowiedzią, rozbrzmiewa jedno uparte„nie wracam” – jak mantra tych, którzy już zrozumieli: powrót oznacza tylko powrót do dawnego siebie, a tam nie ma drogi.