Run That Back

Głośna noc, gęsta jak przegrzane powietrze po imprezie, gdzie nie ma już znaczenia, kto jest czyim przyjacielem, kto w kim się zakochał i kto zabrał ostatni lód z baru. Wszystko rozpływa się w basach - i trochę w alkoholu. Tętno dostosowuje się do rytmu, a myśli topnieją jak plastik na słońcu. Wszyscy udają, że jest im to obojętne – i być może po raz pierwszy jest to prawda.

Różowe okulary, pokręcone plany na poniedziałek i zbyt głośny głośnik przy oknie – to wszystko składa się na małą wieczność, kiedy„jeszcze trochę” trwa do świtu. Świat hałasuje, przegrzewa się, śmieje się – i nie obchodzi nikogo, kto potem posprząta ten chaos. Teraz – upał, muzyka i poczucie, że można być niczym innym, jak tylko światłem w ciemności.