EL BARCZEWIANO

Miasto oddycha basem, dym miesza się z neonami i wydaje się, że to nie ulice pulsują, ale serca. Wszystko jest lekko zamazane: twarze, akcenty, czas. Między łykiem a śmiechem mija całe życie, ale nikt nie liczy minut – tylko rytmy. Nie ma znaczenia, skąd ktoś pochodzi, ważne jest to, kto nie boi się zostać do świtu. Świat wokół płynie, jakby nakręcony starą kamerą z filtrem„niekończąca się impreza”. I dopóki gra muzyka, wszystko inne można odłożyć na później – choćby na pięć minut, które z pewnością rozciągną się na lata.