Just dance

Kiedy myśli w końcu się wyłączają, a ciało przejmuje całą odpowiedzialność za wieczór. Światło miga w rytmie pulsu, powietrze drży od basu i staje się zupełnie obojętne, jak kto wygląda, o czym myśli i co będzie jutro. Świat kurczy się do parkietu, błysków światła i mokrych dłoni klaszczących w rytm muzyki.

Żadnej filozofii, dramatu i głębokich znaczeń – tylko muzyka, żar, ruch i lekkie szaleństwo, które z jakiegoś powodu sprawia, że czujesz się naprawdę żywy. Bo czasami jedyną terapią dla świata jest po prostu tańczenie do upadłego i nie martwienie się o nic.