Opis
Czasami dusza przypomina strych, na którym zbyt długo gromadziły się cudze oczekiwania. Jest tam zakurzone, ciasno i trochę strasznie – dopóki nagle nie otworzy się okno i nie wlecą motyle. Małe, uparte, żywe. Nie wskazują drogi – po prostu przypominają, że ona istnieje.
Nie ma już strachu przed byciem sobą. Tylko spokojne, niemal magiczne uczucie: można oddychać, można płonąć, można nie usprawiedliwiać się. Świat nadal hałasuje i naciska, ale w środku panuje cisza, jak przed świtem. Taka, która nie obiecuje lekkości, ale przynosi wolność.
Reżyser/steadicam: Anton Tarente
Operator kamery: Luke McCarthy
Asystent kamery: Paul Rasmussen
Projektantka kabli: Linda Dembiel
Scenograf: Lea Leray-Nodo, Isra-Maria Jerio
Makijaż: Sebastian Campagn
Fryzury: May Kilama
Stylista: Marin Arnoul i @martian.agency
Asystent stylisty: Alexian Julia
Choreograf: Anushka Mansiet
Trener: Leila Medur
Postprodukcja: Warren_dly
Kierownik produkcji: Hana Taleb
Asystent producenta: Cilia El Khachani
Kierownik projektu: Clara Ero
Kreatywność społeczna: Lisa Castronovo
Zarządzanie: Celine Baron
Tekst i tłumaczenie piosenki
Do tej piosenki nie dodano jeszcze żadnego tekstu.