Heartland

Żywotność bywa różna – niektórzy przeżywają w ciszy, a inni z takim rozmachem, że nawet burza zatrzymuje się, aby popatrzeć. Tutaj mamy do czynienia z tą drugą kategorią. Z tymi, którzy upadają głośno, ale wstają jeszcze głośniej. Grzmią, błyszczą, rosną przez beton, a potem jeszcze polewają wszystkich wokół – bo nawet deszcz czasami ma charakter.

W każdym słowie czuć złość przekształconą w siłę i upór zmieszany z wiarą w siebie. To hymn dla tych, którzy już nie raz się pogrzebali, ale za każdym razem wstawali, strzepywali kurz i szli dalej. Bo wiatr w żaglach nie cichnie – po prostu czasami udaje ciszę.