Jetlag

Wieczór, który już dawno powinien się skończyć, ale z jakiegoś powodu wciąż trwa. Bar jest już zamknięty, ochrona ziewa, a ktoś wciąż śpiewa razem z DJ-em, którego już dawno nie ma. Świat lekko się zamazuje – czy to przez rytm, czy przez zmęczenie byciem sobą. Pijacka równowaga między sukcesem a zmęczeniem, blaskiem a prawdą. Wszystko wydaje się błyszczeć – klub, kabriolet, pokoje na ostatnim piętrze – ale w środku nadal buzuje ten sam jet lag: od lotów, emocji, życia na wysokich obrotach. I jest w tym pewien romantyzm – kiedy nawet poranek nie znosi nocy, a zmęczenie pachnie zwycięstwem i nikotyną.