Heavy, Heavy Love

Miłość, która pachnie drzewem, wiatrem i odrobiną benzyny. Ta, która nie lśni blaskiem, ale skrzypi starymi deskami i trzyma się mocniej niż jakakolwiek przysięga. Nie ma tu miejsca na romantyczne eufemizmy – po prostu dwoje ludzi, którzy przetrwali burzę, objęli się na spalonej ziemi i postanowili już nigdy się nie rozstać. Ciepła dłoń na kolanie, druga na Biblii, a między nimi cała wiara, która pozostała.

To uczucie nie jest łatwe – ma swoją grawitację, korzenie, historię, od której bolą kości. Ale w tym ciężarze jest sens. To właśnie„heavy love” – nie eteryczna, nie filmowa, ale prawdziwa, pachnąca dymem, z pęknięciami, ale żywa.