Sustancias

Czasami noc nie wymaga filozofowania, a po prostu wyłączenia mózgu i włączenia basu. Wszystko ustalone: telefon w trybie cichym, sumienie w trybie pauzy, żadnych planów, poza jednym – zgubić się w świetle neonowych butelek i obcych śmiechów. Powietrze pachnie odparami alkoholu, wolnością i czymś, o czym później wstyd się wspominać, ale co jest przyjemne.

Muzyka dudni w skroniach, a wraz z nią myśl, że życie nie jest takie trudne, jeśli nie próbuje się wszystkiego kontrolować. Bo czasami„odpuścić” nie oznacza jogi i samorozwoju, ale parkiet o piątej rano, kiedy słońce już wschodzi, a nikogo to nie obchodzi.