ADD

Jakby w środku eksplodowała butelka napoju gazowanego, a teraz bąbelki pewności siebie wesoło syczą prosto w skroniach. Wszystko wokół miga jak stories, gdzie kadry zmieniają się szybciej, niż zdążysz zrozumieć, po co w ogóle tu wszedłeś. Trochę chaosu, odrobina narcyzmu i tona autotune'u – koktajl, w którym ADHD staje się nie diagnozą, ale stylem życia. Tutaj uwaga przeskakuje między błyszczącymi nadgarstkami, nazwiskami celebrytów i rytmem, który nawet nie tańczy – po prostu nie może stać w miejscu. Świat kręci się wokół głównego bohatera i wydaje się, że jest on całkiem zadowolony z tego, że nie jest to tylko figura retoryczna.