SE SUPONE

Czasami wszystko wygląda całkiem logicznie – nic nie obiecano, nikt nikomu nie jest nic winien. Rozdzielili się według swoich wątków, jakby to były dwa seriale z różnymi sezonami. Tylko że w środku z jakiegoś powodu nadal coś pęka. Pamięć odtwarza historie, w których jest już ktoś inny – ten sam kąt widzenia, ale nie to samo spojrzenie. I wydaje się to śmieszne – zazdrościć czegoś, co nigdy nie było twoje – a jednak boli, jakbyś stracił coś prawdziwego. Na zewnątrz – lekki śmiech i pewność, że„wszystko jest w porządku”. A pod skórą – echo cudzych pocałunków, które uparcie nie chce ucichnąć.