рейтарська

Ironiczna spowiedź człowieka, który już dawno wypadł z gry o nazwie„dramat w związkach”. Nie ma tu słodkich„na zawsze” – tylko pewny siebie uśmiech i łyk schłodzonego rafa gdzieś na Reitarska. Atmosfera – późny wieczór, kiedy wszyscy kiedyś grali główne role, ale komuś w końcu przestało zależeć na scenariuszu. W tym utworze jest to uczucie, kiedy stabilność nagle staje się luksusem, a wanilia przestaje być potrzebną przyprawą. Kiedy zamiast„jesteś wybrany” słychać spokojne„game over”. I staje się łatwo – jak po napisach końcowych filmu, którego nie chce się już oglądać ponownie.