Провинция

Gdzieś pomiędzy korkami, brakiem snu i zapachem kawy z papierowego kubka kryje się ciepła, nieco nieporadna czułość. Ta, która nie wymaga obietnic – po prostu prosi:„czuj się normalnie”. Wszystko inne to hałas, pieniądze, stołeczna krzątanina, spichlerze z wewnętrznymi światami i lekko pijackie wyznania nagrane na dyktafon. Czasami miłość to nie kwiaty i patos, ale po prostu ktoś, kto osłoni cię plecami, gdy życie ponownie sprawdzi twoją wytrzymałość.

To zabawne, jak z całego tego miejskiego chaosu, bitów i fragmentów zdań nagle rodzi się ciche uczucie: oto jest – prawdziwe. Proste, nieco pogniecione, ale żywe.