Неповторима

Czasami świat jakby zwalnia tempo – po to, żeby dać nam szansę zauważyć, jak ktoś przechodzi obok. Bez blasku, bez pozornej świetności, po prostu – z tym samym spojrzeniem, w którym kryje się cała książka zagadek i ani jednej wskazówki. Nie potrzeba nawet słów: wokół natychmiast zaczyna się lekkie szaleństwo, jakby powietrze zostało zmieszane z czymś przyciągającym.

Ona nie stara się być wyjątkowa – i właśnie dlatego ludzie nią oddychają. Nie flirtuje, nie gra, po prostu idzie – a wszystko wokół staje się nieco cichsze, aby nie spłoszyć chwili. Wydaje się, że właśnie tacy ludzie są tą„niepowtarzalnością”, o której wszyscy śpiewają, ale rzadko spotykają.