Paradise (with Bipolar Sunshine)

Błyszczący piątek wieczorem, kiedy wydaje się, że całe życie zaraz się zacznie – wystarczy tylko, żeby ktoś przyjechał. Pomadka w kolorze nadziei, obcasy wyższe niż samoocena, serce bije szybciej niż wiadomości w komunikatorze. I oto ona – ta sama chwila oczekiwania, pomiędzy„już przyjechała” a„nie odpowiedział”.

Ale może„raj” to wcale nie miejsce, do którego ktoś cię zawiezie? A to, co pozostaje po wszystkich odwołanych spotkaniach – kiedy się złościsz, wydychasz powietrze, wyłączasz telefon i nagle zdajesz sobie sprawę, że żyjesz. Może bez idealnego zakończenia, ale za to z idealnie pomalowanymi oczami i prawem do nowego poranka.