Unforgettable

Pułapka imprezy – gdzie muzyka jest głośniejsza od myśli, a alkohol jakby zaciera kontury rzeczywistości. W powietrzu unosi się intensywny zapach obcych perfum, światło miga nieustannie, jakby było zdenerwowane. Ona tańczy – nie dla kogoś, ale po prostu po to, żeby nie myśleć. On obserwuje – nie z ciekawości, ale żeby zapomnieć. Wszystko jest piękne, ale jakoś zbyt: automatyczne uśmiechy, ruchy z pamięci, rozmowy, które kończą się niczym.

A potem – chwila przyciągania. Przypadkowe spojrzenie, nieco dłuższe niż trzeba. I wszystko, co było nieistotne, nagle staje się ostre, jakby błysk w ciemności. W tym rytmie nie ma miejsca na moralność ani plany na przyszłość – tylko cielesna szczerość, tylko„tu i teraz”. Bo czasami jedyną rzeczą, która ratuje przed samotnością, jest taniec na granicy dozwolonego, dopóki nie zaświta i nie stanie się znowu niezręcznie być sobą.