гладиатор/рыцарь

Nocna arena uczuć: słowa są jak sztylet w rękawiczce, a każdy wers to kolejna walka o prawo do bycia nieprzeciętnym. Są tu okrzyki gladiatorów, rycerska ironia i obietnica„zabicia wszystkich książąt” – wszystko głośne, wyolbrzymione i nieco komiczne w swojej dramatyczności.

Za tą brutalną zbroją kryje się coś znajomego: zmęczenie powtórkami, gorycz po kolejnej sztuce miłosnej, zmieszana z samoironicznym humorem –„znów sam w domu, znów doświadczenie, znów ból”. Piosenka przypomina późny raport z pola bitwy, gdzie złość służy jako maska dla strachu przed utratą, a pragnienie odrodzenia się po upadku brzmi prawie jak błaganie w ryku gitar. W rezultacie pozostaje uczucie smutnej energii – kiedy ręka ściska miecz nie dla zemsty, ale po to, aby jakoś się ogrzać.