Một Người Thành Công

Smutna spowiedź o tym, co oznacza poszukiwanie„sukcesu” i utrata czegoś ważniejszego. Tutaj dwadzieścia lat to nie młodość i energia, ale zagubienie między marzeniami a rzeczywistością. W każdym słowie słychać to, co niewypowiedziane: fragmenty planów, wspomnienia dziecięcych marzeń, próby udowodnienia sobie i innym, że wszystko się uda. Ale im dalej, tym silniej odczuwa się, że żadna system nie zmierzy wartości teraźniejszości, a słowo„sukces” jest zbyt niepewne, aby ukrywać w nim życie. To muzyka o bliznach, które pozostają, i o nadziei, która i tak nie znika.