lost

W tych wersach wyczuwalna jest chęć ucieczki – nie od kogoś konkretnego, ale od wszystkiego naraz. Jakby zwykła rzeczywistość stała się zbyt ciasna i pozostało tylko kupić bilet donikąd: krystaliczne niebo, pustynne równiny, głębiny oceanu – cokolwiek, byle tylko zniknąć i zapomnieć o czasie.

Piosenka brzmi jak zaproszenie na nocną przygodę bez zasad, gdzie parkiet zamienia się w portal, a światło reflektorów – w gwiazdy odległej galaktyki. Jest tu zarówno romantyczna ucieczka, jak i lekka lekkomyślność – celowe zagubienie się, aby odnaleźć siebie na nowo. Muzyka porusza tak, że wierzy się: jeśli zamknąć oczy, to naprawdę można wylecieć poza granice przestrzeni i wrócić dopiero wtedy, gdy oddychanie stanie się łatwiejsze.