Say: Mozart & Mevlana, Op. 110: II. Yedi öğüt

Brzmi to jak przypomnienie, że prawdziwa siła tkwi w łagodności. Nie ma tu ani patosu, ani moralizatorstwa, tylko cicha pewność: wszystko, co wielkie, rodzi się z prostoty. Rzeka hojnie rozlewa dobro, słońce ogrzewa bez wyjątku, noc zakrywa cudze słabości, a ziemia cierpliwie przyjmuje wszystko, co na nią spada. Świat wydaje się rozkładać na siedem ruchów duszy – tak naturalnych, że zapomina się, jak rzadkie są one.

Muzyka płynie spokojnie, jak oddech po długim biegu, a gdzieś w środku robi się nieco ciszej. Nie ma w niej walki, tylko akceptacja – i przypomnienie, że bycie dobrym nie jest słabością, ale formą mądrości, do której trzeba jeszcze dorosnąć.

Orkiestra symfoniczna z Lucerny

Michael Sanderling, główny dyrygent

Rundfunkchor Berlin, chór

Klaas-Jan de Groot, chór próbny

Fatma Said, sopran

Marianna Kreba, mezzosopran

Pene Pati, tenor

Alexandros Stavrakakis, bas

Burcu Karadag, ney

Aykut Köselerli, kudum