Fever

Gorączka ukryta w designerskich etykietach: jakby ciało drżało jednocześnie z gorąca i zimna. Na koszulce plamy krwi i ślady cudzej nocy, w kieszeniach hałas, tabletki i szybki rytm, który nie pozwala się zatrzymać. Wszystko wokół mieni się luksusem, ale w środku pachnie apteką i czuć, że serce bije zbyt głośno.

Każda zwrotka jest jak błysk flesza w ciemnym klubie: czerwone światło, ostre kości policzkowe, przyspieszony oddech, ale ręce i tak sięgają po kolejną dawkę speedu – czy to proszek, butelka, czy kolejna marka na półce. Tutaj wiary nie szuka się w katedrze, ale w kabinie toalety, pod ciężkim szeptem Saint Laurenta.

Ironiczne szaleństwo wielkiego miasta: na zewnątrz – impreza pod gołym niebem, z opuszczonym dachem kabrioletu, w środku – ucieczka od siebie w kolejną mgłę. To ścieżka dźwiękowa dla tych, którzy potrafią żyć„zbyt szybko” i jednocześnie chwytać każdą chwilę, zanim rozsypie się ona w pył na tenisówkach.