Arbeitszeitbetrug

Pod słońcem na budowie pachnie cementem i napojami energetycznymi, a ktoś dumnie nosi zapach dnia pracy jak medal. Tutaj rozmowa nie dotyczy filozofii, ale biletów na życie: wykonawców, skarpetek w narzędziach i wyciągów bankowych, które są głośniejsze niż jakiekolwiek przechwałki. Śmieszne wersy przeplatają się z codzienną zuchwałością –„nowy samochód na raty, nocne zmiany i małe kompleksy” – a wszystko to brzmi jak czarująca pewność siebie, hartowana pracą i trzema puszkami Monster pod rząd.

Ironią losu jest to, że bohater jest jednocześnie mainstreamowym„hustlerem” i człowiekiem, który kupuje starą łódź„tak po prostu”, ponieważ tak wygląda zarządzanie czasem: pracować wbrew wszystkim, brać dzień wolny z własnej inicjatywy i obserwować, jak deepfake sprawia, że praca idzie lepiej. Przyjaciele jedzą Döner, obcy spotykają się w Borchardt, a ktoś już ma punkty na karcie lojalnościowej – życie jak lista zakupów, ale z bardziej wyrazistymi nagłówkami.

Między wierszami kryje się surowa, ale ciepła prawda – o tym, że zarabianie pieniędzy i życie można pogodzić na różne sposoby, czasem absurdalne i bez filtrów. Nie ma tu pretensji do ideału: są hałaśliwe wzloty, spontaniczne wydatki i wieczne poczucie, że to wszystko jest sposobem na utrzymanie się na powierzchni.

Producent, kompozytor, autor tekstu: Stacks102

Kompozytor, autor tekstu: Kai Baum