GuabanSexxx

Tutaj modlitwa przeplata się z pokusą: wydaje się, że brzmi to jak„Santa María, ratuj”, ale między wierszami wyczuwa się coś zupełnie innego – pragnienie, by raz po raz tonąć w niebezpiecznej burzy. Kobieca postać nie jest tu tylko muzą, ale żywiołową katastrofą, w którą rzucasz się bez parasola i bez zabezpieczenia, wiedząc, że utoniesz, ale nie opierając się temu.

Muzyka grzmi jak burza: błyski światła, ciężkie powietrze, napięcie w każdym akordzie. W tej historii zbawienie i zagłada idą w parze – czy to modlitwa o ochronę, czy przyznanie się do słabości wobec własnej namiętności. Im silniejsza burza, tym większe w niej pociąganie i przyciągające niebezpieczeństwo.