XOXO

Czy to grzech wracać tam, gdzie wszystko już się skończyło? Wydaje się, że tak. Ale muzyka podpowiada coś innego: drzwi są tylko w połowie zamknięte, a ręka sama sięga po znajomy klamkę. Chodzi o to dziwne uczucie, kiedy doszło do rozstania, ale nie udało się oddalić. Dźwięczne wspomnienia wpadają w rytm, jak zapach starej koszulki lub światło reflektorów na nocnej trasie – jakby serce znało hasło do cudzych blizn.

Lekka alkoholowa mgła, spóźnione pocałunki i wyraźna znajomość cudzych tatuaży nawet w ciemności. Wydaje się, że to nie powinno mieć miejsca, ale wychodzi cholernie naturalnie. Ponieważ niektóre więzi nie znikają ani z upływem czasu, ani słowami„skończyliśmy”. Po prostu czekają na moment, kiedy znów zagra muzyka i stanie się jasne: samotny taniec i tak nie wyjdzie.