Soda Stream

Głębokie echo betonowych dziedzińców i błyski neonów odbijają się w słowach, jakby samo miasto czytało pod rytm. W tym dźwięku jest pewność, która nie wymaga dowodów. Tu się nie marzy o scenie, po prostu się ją zajmuje, z taką samą obojętnością, z jaką wydycha się dym w nocne powietrze. Każda linijka pachnie potem studia i lekką bezczelnością kogoś, kto już zrozumiał, że świat nie musi go akceptować, on musi słuchać. To nie wyzwanie, tylko naturalny stan bycia ponad hałasem, w swoim rytmie, gdzie wytwórnia jest własna, zasady są własne, a każde „nie” brzmi głośniej niż jakiekolwiek „tak”.