SEMPERO - Super Slowed

Kiedy słowa tracą sens, zamieniają się w rytm. Niekończące się„però” odbija się jak piłka od kafelkowej podłogi: najpierw zabawnie, potem hipnotyzująco, a w pewnym momencie nie można się już oderwać. Wydaje się, że cały świat utknął między„tak” a„ale” – i ta niezdecydowanie nagle stała się taneczna.

Muzyka pulsuje, mruga okiem i lekko wyśmiewa nawyk ciągłego się wykręcania. Nie ma tu historii o miłości czy cierpieniu, tylko samo życie, które brzmi jak wieczne„zgadzam się, ale jednak...”. I w tym wirze powtórzeń rodzi się dziwna ulga: nie trzeba szukać sensu, można po prostu śmiać się i kołysać razem z tym wiecznym„però”.