Nemo

Miłość czasami zachowuje się jak niedopełniony kubek w kinie: kubek jest, ale dlaczego jest taki pusty w środku? Pytania pojawiają się jedno po drugim – czy wiedział, czy rozumiał, czy trzymał zbyt mocno? W rezultacie wszystko brzmi jak dziwna rozmowa z echem, w której zamiast odpowiedzi pojawiają się tylko własne wątpliwości.

Muzyka jakby balansuje między delikatną czułością a nerwowym drżeniem powieki, a wśród tego wszystkiego pojawia się zabawny szczegół: łzy tak i nie popłynęły, poza tym jednym razem podczas oglądania„Nemo”. I to sprawia, że staje się to jeszcze smutniejsze – kiedy film animowany porusza bardziej niż człowiek.