Голосом улиц

Surowa czułość – tak właśnie brzmi ta historia. Z jednej strony – kule, tłum, ryzyko na każdym kroku. Z drugiej – ciepłe„mamo, idź spać”, jakby za całą tą brawurą kryło się zwykłe chłopięce obawy o tych, którzy czekają w domu. Tutaj ulica mówi głośno: o ranach, soli na nich, o młodości, która zupełnie nie pokrywała się z marzeniami. Ale w tych wersach nie ma użalania się nad sobą – tylko uparte„wrócę”. Muzyka staje się tarczą: ostrą, bezpośrednią, ale z przebłyskiem tej samej prawdy, którą słychać tylko w głosie ulic.