Sir This Is A Cutthroat Fashion

Przez szum deszczu i zamazaną kakofonię gitarową przebija się dziwny film – czy to droga z duchami, czy sny na granicy bezsenności. Słowa pojawiają się fragmentami:„zabierz dziecko”,„spakuj łzy”,„nie chcę się budzić”. Wszystko wydaje się być wypowiedziane o pół sekundy później niż trzeba, przez co jest bardziej niepokojące.

Muzyka to szepcze, to przytłacza gorącem, a w tym gorączce słychać nie lato, ale gorączkę. Nie wiadomo, gdzie jest koniec, a gdzie początek, ale jedno jest jasne: to ścieżka dźwiękowa do nocy, w której każde„przepraszam” brzmi jak ostatnie słowo.