Inne utwory od UNDERGETIK
Opis
Kiedy już stoisz w drzwiach, a on znów wykonuje ten ruch biodrem – i pociąg odjechał... ale nie ty. Utwór„No me digas que no” brzmi jak korespondencja, którą już dawno należało zakończyć, ale palec sam stawia trzy kropki. Wszystko jest na krawędzi:„już wychodzę”,„to już koniec”,„no to ostatni raz”. A potem – bam, i znowu w środku, jak w windzie bez przycisku wyjścia. Zbyt rytmiczne, zbyt fizyczne, zbyt„my” – żeby tak po prostu odejść. To jeden z tych przypadków, kiedy słowa„nie mogę się pożegnać” nie są tragedią, ale stylem życia. Z iskierką w oczach i lekko na obcasach.